Oygul bir kun mahallasidan
o'qishga ketayotganida
ayollarning gap so'zlari
qulog'iga chalindi.
-Voy tavba buni yurishini
qarang, sipoku qilib yurgan
ishi jalablardan o'tadi.
-Voy qo'shnijon nimasini
aytasiz bunday sipo ko'rinib
ishini sekingina bitiradi
qo'yadida....
Bu gaplar qiz sho'rlikni ezdi.
Sohta profil egasini
Oygulning hamma tanishlari
qidirar lekin uchi ham
chiqmasdi.
Oygulni uyiga kelayotgan
sovchilar ham kelmaydigan
bo'lib ketishdi, akalari gap
so'zdan mahallada yuraolmay
qoldi.
Bir kuni akasi uyga jahl bilan
kirib keldi, Oygulga baqirdi.
Akasi o'rtog'i bilan tortishib
qolganda "Singlingni
yig'ishtirib ol keyin menga
gapir" degan gapni
ko'taraolmay uyda janjal
qildi.
Oygul ruhan azobda qoldi.
"Oygul sinfga navbatchi
bo'lgan payt"
Dugonasi bilan sinfni tozalab
bo'lgach, ketamizmi endi
deganda, sen ketaver men
hali kutubxonada ishim bor
dedi.
Dugonasi ketishi bilan
ichkaridan eshikni qulflab
oldi...
Ko'z oldidan butun hayotini
o'tkazdi... Juda ko'p yig'ladi,
ruhan ezilib azobda edi, qaysi
gunohi uchun bunday
savdolar boshiga
tushganiga javob
topaolmadi...
Uni aybi yigitlar bilan
sevishib hiringlashib, qo'l
ushlashib yurganlikda emas-
ku axir...
Nahotki yaxshi tarbiya
ko'rgan qizga shunchalar
jabr...
* * *
O'sha kuni Oygul uyga
kelmadi, uydagilar juda
xavotirda edi. Ota onasi
ezilib siqilardi, akalari esa
tinim bilamay izlardi...
Oygulni kollejidagi
o'qituvchisiga qo'ng'iroq
qilishganida, uni bilmasligini
kollejdan erta
qaytganini aytdi...
O'qituvchisining
miyasidan qizing kimnidir
tagidan
yotgandirda degan gap
o'tdi...
Shu kech qizcha uyga
kelmadi...
* * *
Ertalab eshikni ochgan qizlar
qiy chuv baqiruv va
chinqiriqdan sinfxonadan
karidorga otlib chiqishdi...
O'qituvchilar va kollej
hodimlar kelib sinfxonaga
qarashdi...
Ular ham dong qotdi...
Oygul sinfxonaning
chiroqlaridagi plafonda
o'zining ichki kiyimlariga
osilgan holda, ko'zlari ochiq,
oyoqlarining ostidagi
partaning stullar yiqilib
yotgan kuyida turardi...
* * *
Ota onasi va yaqinlariga
xabar yetkazildi, doktorlar va
huquq tartibot xodimlari
yetib
kelishdi, qizchani jasadini
olib chiqayotganda onasi
uvvoz solib yig'lardi,
kollejdagi barcha
qo'rquv va ayanchli holatda
edi.
Chekkadagi bollarni suhbatini
eshitib qolgan Davron
bechora qizning hayotini
uvol qilganini, va
qiyomatdagi ajrim
gunohlarining yuki yelkasiga
tusganini his
qildi...
Endi u ruhan azobda
qolgandi...
Muallif: J.H.Zokirjonovich
(psixolog).
