Yigit va qizni qancha qiyinchiliklardan keyin vanihoyat
unashtirishdi. Yoshlar xursand holda kelin ko’ylak
korgani borishdi. Do’kon egasi yigitni bo’lajak
kuyovligini bilgach asta bosh chayqadi:
-Menimcha siz kelin libosini to’ygacha ko’rmay
turganingiz maqulmidi…
Menga yoqmasachi?- rad qildi yigit.
Hullas kelinlik libosi ikkaloviga ham maqul keldi.
Zakalad pulini berib ko’chaga chiqishdi.
-Yur morojniy yeymiz,- taklif qildi yigit.
-Yo’q, yaxshisi qo’lda yeb ketamiz, Maylimi Dilshod
aka. Xuddi maktab paytidagidek.
-Mayli rozi bo’ldi yigit,- ammo darhol o’sha maktab
paytlari ko’chada marojniy yeb yurgan davrlari yodiga
tushdi.
Ular moroyniy olib, yo’lga tushishdi. Katta ko’chani
kesib o’tishayotganda qizning morojniysi yerga tushdi.
Qiz bir lahzaga yerda yotgan moroshniyga qaradi-yu,
yo’l o’rtasida morojniy olishga iymanib oldiga intildi.
Shu payt oldida ketayotgan Dilshod akasi o’rnidan
“g’u-uv” etib Neksiya o’tib ketdi. Avvaliga qiz nima
bo’lganini idrok etolmadi. Hushini yig’ib qarasa
mashina Dilshod akasini 10 metrlar chamasiga nariga
uchirib ketgan ekan.
