"Salom og'ayni, yaxshimisan?" Yaxshi, xursand körinasan bugun?* "Ha, yaxshi yangilik bor". *Menda ham, qani avval sen gapirchi*. "Men sevib qoldim". Zörku! Kim ekan döstimning yuragidan urgan ösha sohibjamol?* "Sen uni taniysan. Shirin borku institutdagi". Kimdir boshimdan bir chelak muzdek suv ag'dargandek böldi. Shirin? Nega aynan u? Axir men u b-n... Men ham hozir uni sevishimni aytmoqchiydimku. "Nega indamaysan, hayron bölyapsanmi?" *...xm, u...yaxshi qiz*. "Endi sen gapir, qanaqa yangilik aytmoqchiyding, yoki sen ham sevib qoldingmi?" *Yöq, qöyaver, bugunga shu yangilik yetadi. Yur sevib qolganiningni nishonlaymiz*. Shirin juda chiroyli qiz. Men ham uni bir körishda sevib qolgandim. Keyin unga sevgi izhor qildim. U ham meni haydamadi. Tez- tez uchrashib turardik. Döstimga bu haqda aytmagandim. U bölsa bir yöla sevib qolishga ulguribdi Shirinni. Ikki öt orasida qolish azobini boshidan ötkazgan biladi. Na uyqumda xalovat qoldi, na yeyishimda. Döstim juda oqibatli yigit, u Shirinsiz yasholmasligini aytdi. Menchi? Men usiz yashay olarmikinman? Sönggi vaqtlarda Shirindan özimni olib qochdim. Döstim esa unga sevishini bildirdi. Shirin mendan izoh talab qilardi.Bora-bora butunlay Shirindan uzoqlashib ketdim. U köp marta tel qildi, yig'ladi. Men esa unga sevmasligimni, hammasini unutish kerakligini aytdim. Özimdan ötganini özim bilaman. Usiz hayotimda mazmun qolmadi... Öqishni tugatdik. Döstimning sovchilari nihoyat rozilik oldi. Ularning töylari belgilandi. Ichimni ta'riflab bölmaydigan olov kuydirardi. Bugun ularning töyi. Bazmgohda hammaning nigohi döstim va oppoq kiyimda xuddi farishtalarga öxshab qolgan Shirinda. Men taqdirga tan bergan oshig'u sadoqatli döst sifatida ularni tabriklash u-n yonlariga bordim. Döstimni quchdim. *Baxtli bölinglar!* Ovozim titradi. Ortga qaytar ekanman, sönggi bor Shiringa qaradim. Uning közlari yoshga töla edi.
