U bilan narvbatdagi uchrashuvda men unga nikoh uzugi taqdim qildim.. -vooooy,nahotki Sodiq aka..!! Nahotki siz bir qarorga kelgan bo’lsangiz.. Uning gulgun chehrasi yanada yorishib ketgandek bo’ldi,go’yo… Hiyol qizargan yonoqlarini,ko’rsatmaslik uchun yuzini burib oldi.. -Uydagilaringga aytib qo’y,senga uylanmoqchiman dedimu.. Mahkam bag’rimga bosdim..O’sha damlarda men uning sochlaridan kelayotgan ifor og’ushida butkul mast edim… Oradan 3 oy vaqt o’tdi..Endilikda men Nilufar bilan oila qurishga erishgan,shahar chetidagi moyka ortidan keladigan daromadlarga qanoat qiladigan oddiy insonga aylanayotgan edim.. Bu borada Nilufarning cheksiz ko’magi,nihoyatda farosatli ekanligi bilan meni dunyoqarashimni o’zagartira boshlagan edi… -Sodiq aka,bilasizmi men sizga bir hushhabatni aytmoqchiman dedi Bir kuni ertalab ishga ketayotganimda… - ha,qanday habar ekan …so’zlay qolchi..?!dedim,jilmayib -Bilasizmi,men haligi….Biz yaqinda ko’payishamiz…u qizarib yuzini burib oldi… -Nahot…!!? Na..na… hoootki ..!!!!Men ichimdan qandaydir quvonch bilan otlib chiqayotgan vilqon haroratini sezdim…Uni bag’rimga bosib ko’tarib oldim-da,hona bo’ylab ko’tarib aylantira boshladi,,, U esa bo’ynimdan mahkam quchganicha tinmay kulardi… Mening hayotimda shu asnoda quvonch kirib kelgandi..Bu yaratgan tuhfasimi yoki bir sinovmi?menga muhim emas edi o’sha damda…
