Men ketaman sizdan ketaman,
Armoningiz bo'laman xali,
Men ketaman intizor bo'lib,
Osmonlarga bo'ylaysiz xali.
Siz kutasiz lekin qaytmayman,
Zor bo'lasiz, alamlarda xor.
Men ketaman farishta bo'lib,
Ko'p eslaysiz bo'liblar xumor.
Men ketaman dunyodan tonib,
Siz qolasiz olovda yonib,
Bu dunyoning g'amidan tonib,
Men ketaman azobda yonib.
Siz yig'laman, siqilmang begim.
Sizla tirik edim bilardiz.
Siz kechdingiz, diydorlar armon.
Lek farishtam deb erkalardiz.
Shu so'zingiz mani xaqiqat,
Siz bilmaysiz, asfsus bilmaysiz.
Qancha kutdim endi yo'q toqat.
Osmonga ketganim sezmay qolasiz.
Achinmang xolimga, zarra arzimas,
Ana endi aytasiz farishtam deya.
Menga sizsiz dunyo, xayot kerakmas.
Mana mening umrim ham sizga hadya.
