Bir yigit qizga ko'ngil
beribdi. U qizni shu qadar qattiq sevibdiki ko'ziga
hech kim ko'rinmabdi. Bora bora qizni ham yigitga
ko'ngli tushibdi. Yigit qizsiz qiz esa yigitsiz yashay
olmedigon bo'lishibdi. Lekin ulani sevgisiga ota
onalari qarshi chiqibdi. Ular birga bo'lish uchun
hamma narsaga tayyor edila. Kunlar o'tib qizga
sovchilar keldi. Qizni otasi bir boy xonadonga
qizdan so'ramasdan rozilik berdi. Yigit nima qilarini
bilmay qizni olib qochmoqchi bo'ldi. Lekin qiz rozilik
bermadi. Ota onamni roziligisiz baxtga yetomiman
deb o'yladi. Yigit esa meni chindan sevmas ekan
sevganida rozilik berardi deb o'yladi. Vaqt o'tdi. To'y
kuni keldi. Yigit ming iztirob bilan qizning to'yiga
bordi. Ne ko'z bilan ko'rsinki qiz oq libosda edi.
Lekin kelinlik libosida emas edi... Yigit shunda qizni
vadasini esladi. Men sizdan boshqasiga turmushga
chiqsam, to'y kunidan boshlab meni ruxim b n
qolasiz. Men bu eshikdan kelin bo'lib emas balki oq
libosda marxuma bo'lib uyimni tark etaman degan
so'zlar uni yuragiga nayza sanchdi. Qizni esa asr
nomozidan so'ng So'ngi yo'lga kuzatdilar
