Kasalxonaning reanimatsiya
bölimi... Palatadagi kravatda bir bola közlari
yarim ochiq köyi yotibdi. Uning atrofida bir
necha doktorlar asabiy holda turar, onasi
chökkalagan holda bolaning qöllarini
mahkam tutib olgandi. Bolani shifoxonaga
kechikib olib kelishgan, doktorlar ilojsiz
ahvolda edi. Ayol yig'lardi. Uning farzandi
jon berayotgandi...
Doktorlardan biri engashib bolaga shivirladi:
"Uka, kalima keltir, jannatga tushasan..."
Bola boshini qimirlatib qöydida, jim
yotaverdi. Doktor yana undan kalima
qaytarishni söradi. Bola közini yumib, yana
boshini qimirlatardi. Doktor bir-necha marta
undan kalima qaytarishni sörayvergach,
nihoyat, bolakay bor kuchini töplab
pichirladi: ''La illaha illalloh, Muhammadu
Rasulalloh". U ohista nafas chiqardi va jon
berdi. Bu holni kuzatib turgan onaning
yuzlari oqardi, öksib yig'ladi.
Doktor uni yupatarkan söradi: "Nima uchun
bolangiz kalima qaytarishni bir necha marta
rad etdi?"
Ona yig'idan özini töxtatolmasdi. Uning
javobidan palatadagilarning hammasi titrab
ketdi: "Chunki bolam soqov edi....."
