Olmaliqdan qo`ng`iroq qilgan ushbu muxlisamizning hech bir so`zi ko`z yoshidan holi bo`lmadi. Xotirjam qilishga urinishimiz, ovutishga bo`lgan barcha harakatlarimiz zoe ketdi. O`ksinib yig`lash, og`ir xo`rsinishlar bilan aytilgan dardlari bizni ham o`yga cho`mdirdi...

Bilaman, ushbu sahifaga har doim mushtariylar yillar davomida yuragida saqlab kelgan dardlarini aytishgan. Bundan maqsad, boshqalarga ibrat, saboq bo`lsin, deyishgan. Mening kechmishlarim esa sal boshqacharoq... — deya gap boshladi u. — Qalbimdan kechayotgan tug`yonlar, iztiroblar eski emas. Balki yangiligi va juda og`irligi uchun qalbimga sig`mayotgandir? Ehtimol, men boshqalar kabi g`amlarimni yuragimda saqlab yurishga ojizlik qilayotgandirman? Ammo shuni aniq bilamanki, eng sabr-bardoshli inson ham bu gapi ko`rgilikni ko`tarmasdi, ko`ksida yashira olmasdi. Bunga vijdoni ham yo`l qo`ymasdi.

Hammasini boshidan hikoya qiladigan bo`lsam, turmush o`rtog`im bilan juda baxtli edik. Ikki farzandimiz b ... Читать дальше »

Ushbu maktubni o`qib iztirobga tushdik. Nomani yozgan onaxonga achindik. “Qars ikki qo`ldan”, deyishadi. “Balki, onaxonning ham aybi bordir?” degan xayolga ham bordik. Ammo nima bo`lganida ham ota-ona oldida biz farzandlarining qarzimiz uzilmasdir. O`ylaymizki, bu noma barcha o`quvchini sergak torttiradi...

Albatta, bu dunyo biri kam. Bunga ushbu sahifani har doim kuzatib, amin bo`lyapman. Ana shunday dili kemtik bo`lganlardan, yuragi dardga to`lganlardan biri o`zimman. Men ham qalbimda saqlab yurganlarimni siz bilan bo`lishib, engil tortmoqchiman...

Bilasizki, har bir ota-ona farzandining kamol topishini, yaxshi inson bilan oila qurib, baxtli-saodatli yashashini istaydi. Mening ham orzum shu edi. Ammo o`g`limni uylantirayotganda “Yashaydigan u bo`lsa, nima qilaman ko`rib?” debman.

Aslida ota-ona farzandi taqdiriga aslo befarq bo`lmasligi lozim ekan. Bir kun kelib bu beparvoligingiz o`zingizga balo bo`larkan.

Afsuski, men o`shanda e`t ... Читать дальше »

Tahririyatga qo`ng`iroq qilgan Dilbar ismli muxlisamiz avvaliga dilidagilarni ayta olmay ancha sukut saqladi. Lekin hayajoni bosilgach, quyidagilarni so`zlab berdi...

— Bu gaplarni har doim keksa, nuroniy qaynonamga aytishni istaganman. Lekin odamzoddagi g`ururmi, istiholami, nimadir yuragingizdagini aytishga to`sqinlik qilarkan.

Men ham uch yildirki, bu gaplarni dilimda saqlab yuribman. U kishining oldida qarzim ham, burchim ham juda ko`p deb o`ylayman.

Xalqimizda “Qari bilganni pari bilmas”, degan naql bor. Bunga men o`z hayotimda ishonch hosil qildim. Keksalar bizga turmush yumushlarida balki ko`maklasha olmas, bunga kuchi-quvvati etmas, ammo oltinga teng nasihatlari har qanday yordamdan a`lo. Men buni bilgunimcha, qaynonamning boshiga ko`p ko`rgiliklar soldim...

Tan olaman, ko`zim ochilgunga qadar yaxshi kelin bo`lmaganman. Etti kelinning kenjasi edim. Meni uzatib kelishganda qaynonam etmishdan oshgan, nevaralarini ovutib o`tirish ... Читать дальше »

Kecha gupillab qor yog`di. Katta-katta o`ynoqlab tushayotgan laylakqor bir zumda shoshqaloq, mayda parchalarga aylandi-yu, hamma yoqni oppoq rangga burkadi. Dam olish kuni bo`lgani bois derazadan rosa tomosha qildim. Ko`zlarim qamashib, ranglarni idrok qilmaydigan, dunyoni qordek oppoq ko`radigan darajaga kelguncha tikildim. Keyin negadir qattiq “uf” tortib, pechka yonida qunishib o`tirgan onamga qaradim.

Hamma ish qoldi endi. Qorgan ishga qor yog`ar, deyishadi. Aslida qor yog`sa, ish ham to`xtaydi, — dedi onam qaraganimni sezib, o`ziga o`zi gapirgandek.

Ko`zlarimni bir pas qattiq yumib turdim. Endi onamning yuzi sal ko`ringandek bo`ldi.

Er bir pasda oqardi-ya... — dedim yana derazaga qarab.

Amma, siz ertaga Davron suvchining tegirmoni yonidagi tepachadan tushishni o`ylayapsizmi? — eshikdan gapirinib kirib keldi akamning katta qizi Gulyuz.

Bolalarga o`xshab ammang ham sirpanib tushar... — onam mendan oldin tilga kirdi. ... Читать дальше »